این بخش فاقد نوبت قابل رزرو می‌باشد.
این بخش فاقد محصول فعال می‌باشد.
فیزیولوژی عصبی بالینی یک تخصص پزشکی است که سیستم عصبی مرکزی و محیطی را از طریق ثبت فعالیت بیوالکتریکی، خواه خود به خود یا تحریک شده، مطالعه می کند. این شامل ارزیابی و تشخیص اختلالات سیستم عصبی، از جمله شرایطی است که بر عملکرد ماهیچه ها تأثیر می گذارد.
در اینجا چند نکته کلیدی در مورد فیزیولوژی عصبی بالینی وجود دارد:
تعریف: فیزیولوژی عصبی بالینی بر مطالعه فعالیت الکتریکی مغز، نخاع و اعصاب و همچنین عضلات و پاسخ آنها به محرک ها تمرکز دارد.
حوزه: نوروفیزیولوژی بالینی طیف وسیعی از شرایط و علائم مرتبط با سیستم عصبی را شامل می‌شود، از جمله صرع، اختلالات حرکتی، بیماری‌های عصبی عضلانی، اختلالات خواب و آسیب‌های عصبی.
تکنیک های تشخیصی: نوروفیزیولوژیست های بالینی از تکنیک های مختلفی برای ارزیابی عملکرد و یکپارچگی سیستم عصبی استفاده می کنند. این تکنیک ها شامل الکتروانسفالوگرافی (EEG)، الکترومیوگرافی (EMG)، مطالعات هدایت عصبی، پتانسیل های برانگیخته و پلی سومنوگرافی است.
درمان: نوروفیزیولوژی بالینی نقش مهمی در هدایت درمان اختلالات عصبی دارد. اطلاعات به‌دست‌آمده از آزمایش‌های فیزیولوژی عصبی به تعیین استراتژی‌های مدیریتی مناسب مانند دارو، فیزیوتراپی یا مداخلات جراحی کمک می‌کند.
تحقیقات و پیشرفت‌ها: تحقیقات در حال انجام در فیزیولوژی عصبی بالینی با هدف بهبود درک ما از پاتوفیزیولوژی اختلالات عصبی و توسعه رویکردهای تشخیصی و درمانی نوآورانه است. پیشرفت در تصویربرداری عصبی، تکنیک های تحریک عصبی و توانبخشی عصبی به پیشرفت در این زمینه کمک می کند.
